Harry, Tiny en Sonja

Harry, Tiny en Sonja moeten na dertig jaar de instelling  voor Beschermd Wonen in Capelle aan den IJssel verruilen voor een 55+ complex in een gewone woonwijk. In het kader van de participatiemaatschappij wordt er van hen verwacht op eigen benen te gaan staan. Maar kunnen ze dat? Is het verantwoord? En wat gebeurt er als het misgaat?

Harry, Tiny en Sonja laten zien wat dit participeren in de praktijk betekent. Zij proberen zich zo goed en zo kwaad als het kan aan te passen aan de snelle veranderingen in de zorg. Het houdt onder andere in dat ze voor het eerst sinds lange tijd weer zelf koffie moeten zetten, boodschappen doen, schoonmaken, een nieuw lampje indraaien. Het houdt ook in dat ze een dagbesteding moeten regelen en contacten onderhouden teneinde niet te vereenzamen. De een lukt dit beter dan de ander. Dus helpen ze elkaar. Als ontroerende helden doen ze alle drie enorm hun best.

Van de familie komt weinig hulp. Vaak is de band met hen beschadigd door jarenlange trauma’s. Milja, de dochter van Sonja, zorgt al veertig jaar voor haar moeder “en dit is al het zoveelste huis. Ik ben het zat”.

Maartje Nevejan documenteert dit proces van verzorgingsstaat naar participatiemaatschappij vanaf het eerste uur. Zij heeft hiermee de eerste film gemaakt dat gezicht geeft aan het beleid dat begin dit jaar van start is gegaan. Ze heeft oog voor de broosheid van de mensen die de vele nieuwe regelingen van de participatiewet treft. Tegelijkertijd is ze niet blind voor de negatieve aspecten van de zorgverslaving die de Nederlandse verzorgingsstaat de afgelopen decennia heeft gecreëerd.

Zelfstandigheid is gezond en zelfredzaamheid kun je leren. Dat het aantal psychiatrische bedden omlaag moest in Nederland, die absolute koploper is in Europa, daar zijn we over uit. Maar of we als maatschappij wel toe zijn aan de verwarde mens op straat, als buurman of voor je, in de rij bij de kassa?

Maartje Nevejan is documentaire regisseur met een achtergrond in theater en nieuwe media.

Harry, Tiny en Sonja (50′) is Nevejans derde documentaire in samenwerking met HUMAN. In 2009 regisseerde zij Theo van Gogh? Die is dood en in 2011 De prik en het meisje.

Voor BNN maakte ze in 2015 de documentaireserie Wij zitten vast met Sophie Hilbrand. Voor NTR maakte ze de vierdelige serie Het Nationale Canta Ballet dat de totstandkoming van een ballet documenteerde van Het Nationale Ballet en 53 Canta’s, een custom made invalide-autootje van Nederlandse makelij. Deze documentaire was het hart van diverse cross mediale producties, waaronder een boek, een radiodocumentaire en een GPS-registratie van de route van de Canta’s waarbij de stad Amsterdam de dansvloer was.

In 2004 en 2007 regisseerde ze twee documentaire series Couscous&Cola voor BNN waarin post 9/11 immigrantenkinderen uit Amsterdam worstelen met hun identiteit en en hun haat naar het Westen. Door het succes van de serie op Al Jazeera is er Couscous Global (2008) ontstaan, waarin jongeren debatgroepen opzetten en elkaar filmden.

Maartje Nevejan – regie
Sander Snoep – camera
Marc Schmidt – geluid
Ruben van der Hammen – editor
Leo Anemaet – muziek
Fokke van Saane, Tim van Peppen, Marjo Postma, Marc Wessner, Eric Leek, Sander Roeleveld – additionele crew

Alex Booy – geluidsnabewerking en mixage
Martin Klein – kleurcorrectie
Annemarie Raaff | Filmmore – postproductie |
Mirjam van Kleef | BAAS Events & PR – publiciteit
Annelies de Korver en Cora van Dijk – publiciteit Human
Michelle Burer | LEF – communicatie
Laura Bouwmeester – productie-assistent
Menno Boerema – advies
Annaleen Louwes – fotografie poster
Rogério Lira – grafisch ontwerp
Amator – trailer postproductie
Peter Delpeut, Niek Koppen, John Appel – eindredactie

Bert Janssens – commissioning editor
Willemijn Cerutti – producent

Met speciale dank aan de familie Van Kemenade.

Met dank aan:
Narda Vermeulen en alle begeleiders en bewoners in de Lupinehof;
Jos Verhoeven en alle begeleiders van Pameijer in de Bermensteijn;
Silvie Verardo en alle medewerkers van woningbouwvereniging Havesteder;
Mia Verschaeve en de bezoekers van buurtrestaurant De Viool in Bermensteijn;
Sint Franciscus Gasthuis, Dierenasiel Rotterdam Rijnmond;
Milja den Breejen, Bea van Dilst, Vivian Tsjang, Jemima van Tholen, Patrick Minks.

In coproductie met Human. Deze productie kwam tot stand met steun van het Mediafonds.